دلم لک زده واسه یه ذره، فقط یه ذره شعر خوندن. یه چیزی راستی، می دونستی من تا آخر عمرم محکوم به خوندن و یاد گرفتن و دونستن شدم؟ تمومی نداره، چون اگه تمومبشه منم نیستم. مشکل من شاید این نباشه که نمی خوام این جوری باشم، مشکلم دو تا چیزه: یکی اینکه واسه این همه یاد گرفتن وقت ندارم و دیگه اینکه توانش رو ندارم. بعضی وقتا حس می کنم توقعم از خودم خیلی زیاده ولی ظاهرا چاره ای نیست بیچاره ... |