سیل کم سابقه ی اخیر که در پی بارش موسمی شدیدی رخ داده فرصت دیگری به کارشناسان تغییرات اقلیمی داده تا بر اثبات ادعای خود بر اثرات تغییرات آب و هوایی بر زمین پافشاری کنند. همزمانی این سیل عظیم با سیل و زمین لغزه در چین و آتش سوزی در جنگل‌های روسیه این فرصت را درخشان‌تر کرده است. اگرچه سیاستمداران این کشورها، مثل رییس جمهوری روسیه و وزیرخارجه ی پاکستا، و همچنین گروه‌های بوم‌زیست‌گرا و کارشناسان بومی ابایی از این ندارند که گرمایش جهانی را مستقیما مقصر این رویدادها قلمداد کنند اما دانشمندان این عرصه دست به عصاتر راه می‌روند. این دانشمندان تاکید بر آن دارند که نمی‌توان یک رویداد را به عنوان شاهدی بر ماجرای اثرات گرمایش جهانی پذیرفت اگرچه در عین حال معتقدند که تواتر بیشتر رویدادهایی از قبیل سیل‌های ناشی از شدید شدن باران‌های موسمی از جمله پیش‌بینی‌های آنها برای زمینی گرم‌تر بوده است.   

رودخانه ی ایندو که در هیمالیا متولد می‌شود، در طی بلوغش از هند می گذرد،و در تغییر مسیری تند رو به امتداد پاکستان می گرداند تا به دریای عمان بپیوندد. آنچه در این راه سیراب و تنومندش می‌کند آب باران‌های موسمی است که از سوی اقیانوس هند می‌آیند و در برخورد با هیمالیا ابر شده و می‌بارند. کارشناسان تغییرات اقلیمی معتقدند گرمایش دو درجه‌ای اقیانوس هند باعث تبخیر بیشتر آب شده و همچنین هوای گرم‌شده نیز جای بیشتری برای این جنین حلول یافته خواهد داشت. وقتی که هوای آبستن به سردی کوه می رسد و این کودک را می زاید باران‌های موسمی شدیدتر از همیشه خواهند بود و بارانی که در رودخانه جایش نشود چون افعی‌ای دست به زمین های اطراف خواهد انداخت. این کارشناسان همچنین معتقدند که در مجموع  میران بارش یکسان خواهد ماند، و این باعث می شود که در کنار باران‌های شدیدتر دوره های خشکی نیز پدید آیند که به کشاورزی صدمه بزنند.  

به هر حال نباید فراموش کرد که فرآیندی بزرگتر از تغییرات اقلیمی که تغییرات محیط‌زیستی است ابعاد فاجعه را چندین برابر می کند. فرآیندی که شامل پاکسازی جنگل‌ها و افزایش جمعیت و ... است.