سانجیو، وطن و مولانا

سانجیو دوست هندوی من واسم ایمیل زده از هند. سانجیو هم آفیسی من بود که تصمیم گرفت برگرده هند. همون موقع (و الان هم تو جواب ایمیلش) بهش گفتم که رفتنش کلی چیز یادم داد. به هر  حال آخر ایمیلش این شعر رو از مولانا گذاشته بود:


Your homeland was the heavens, but you thought
That you belonged here, in the world of dust.
In the dust you sketched out your own face,
But left out just one thing--that first, true place.

(From Rumi's Kolliyaat-e Shams-e Tabrizi)


و این فارسیشه که پیدا کردم:



ای آنکه تو بر فلک وطن داشته ای

خود را ز جهان خاک پنداشته ای

بر خاک ز نقش خویش بنگاشته ای

وان چیز که اصل توست بگذاشته ای