بی بی دوباره.... B.B. King

بی بی جون فدات بشم تو که منو کشتی بی بی جون 

بی نظیره، بی نظیر!

The thrill is gone baby - B.B. King

کتاب

ازش خواستم کتابهایی رو که می خونه تو یه اپ لاگ کنه. از تابستون تا حالا 110 تا خونده.  این جوری خیلی بیشتر تشویق می شه بخونه. وقتی کتاب براش می گیرم از کتابخونه تقریبا در همه زمینه ای بر می دارم. البته اگر ببینم راجع به فرهنگ های دیگه س ترجیحا. هدفم اینه در معرض زمینه های مختلف قرار بگیره. سعی می کنم کتاب های غیر داستانی یا علمی هم باشه اما نه زیاد. سایز کتاب ها رو هم مختلف می گیرم از کتابی که یه ربعه بخونه تا کتابی که چندین ساعت لازم داره. البته اونم کتابهایی رو که خودش خوشش میاد انتخاب می کنه. تو خوندن خیلی روونه. نوشتنش خوبه اما باید بیشتر بنویسه و البته همه ی اینا وقت می خواد که نداره. نمی خوام براش طاقت فرسا بشه می خوام بیشتر عادت کنه و لذت ببره. تو خوندن موفق بودم به اینجا برسونمش اما نوشتن بیشتر کار داره.  

پ.ن. این کتابخونه ها و کتابهای کودک هم دیگه شورش رو در آوردن. نگاه بکنی اکثر کتابها تو این سه دسته ن: دایناسور، ماشین آلات و پرینسس. اون روز می گفتم به یه متصدی که واقعا دارید ذهن بچه ها رو محدود نگه می دارید. اینکه دنیای کتاب هم مثل دنیای تلویزیون باشه مسخره س! 

Table for Two - Amor Towles

I find the book overrated. The early short stories—The Line, The Ballad of Timothy Touchett, Hasta Luego, I Will Survive, The Bootlegger, and The DiDomenico Fragment—are worth three or four stars. However, the novella, Eve in Hollowood, felt like a simplistic detective story suited for my 7-year-old daughter and a sentimental tale fit for a standard TV show. I kept reading, hoping for a twist or some deeper meaning, but by the end, I was completely disappointed.

I’ll need some encouragement to read A Gentleman in Moscow—I’m afraid its high rating might be just as misleading.

ریاضی

طول کشید تا معلوم شه اما الان داره یکی از بهترین های میشه تو ریاضی اونجوری که معلمش می گه و اونجور که اشتیاق نشون می ده.

"Little Sweetie got her 3D Book! This is very advanced for a grade 2 child, but her undestanding and retention are both strong. Sophie is one special little girl!"

 یاد خودم می ندازدم، با اینکه همیشه عالی بودم تو ریاضی اما اشتیاق من برای ریاضی خیلی دیرتر به این حد رسیده بود اما خوب واقعیت اینه که تو مدرسه ای نبودم که مدیراش دکترای آموزش ریاضی داشته باشن  و کل مدرسه رو حول این بنا کرده باشن. شاید برای خیلی ها ریاضی مهم باشه چون (به غلط) به عنوان نماد هوش شناخته شده یا برای خیلی ها مهم نیست چون از خودشون می پرسن مگه چقدر به دردمون خورده. اما نگاه من متفاوته ، معتقدم ذهن رو باز می کنه و مغز رو برای تفکر تحلیلی و انتقادی آماده می کنه و این جوری رو کل زندگی تاثیر می ذاره. معنی این اینه که مثلا ادبیات یا هنر یا موسیقی یا ورزش یا زیست شناسی کم اهمیت ترن؟ اصلا! اصلا! به خاطر همینه که سعیم اینه تو بقیه هم به اندازه ی کافی پیشرفت کنه. 

اما ریاضی، نگرانم با توجه به روش مدرسه ش به جای لذت مسئله حل کردن و به جواب رسیدن درگیر مسابقه و رقابت بشه. چیزی که برای خودم نخواستم و برای اون هم نمی خوام.  

Who is afraid of Virgina Woolf?

یه فیلم - تئاتر بی نظیر با بازی های بی نظیر هر چهار بازیگرش! ساده س و پیچیده! موضوعی که مطرح می کنه مهمه و جالب.

-  Edward Albee رو باید دنبال کنم. 

- Kanopy چیزهای خیلی خوبی داره!