دانشجوی ایرانی

ایمیل می زنه می پرسه:

این رزومه رو ببین، انقده از اسم تو خیر دیدم که می خوام شانسم رو با این یکی هم اسمت هم امتحان کنم. ولی یه چیزی اذیتم می کنه:چرا این همه ایرانی کاردرست کشورشون رو ترک می کنن. آیا این با رفتاری که حکومت داره ارتباط داره؟ وقتی ما (کاناداییها) بهشون فرصت اومدن می دیم ضربه‌ی درازمدتی به ایران نمی زنیم؟

خوشحالم که این همه بزرگواره. بعد از دو روز بهش ایمیل می زنم. نظرم رو راجع به رزومه می گم و بعد می گم:

نتونستم جواب خوبی واست پیدا کنم. بازم فکر می کنم شاید بتونم جوابی بدم. ولی الان می تونم این رو بهت بگم که نه! اگه کسی ضربه ای می زنه تو نیستی. تنها چیزی که می تونم بهت بگم اینه که اگه این طرفت از ایران بورس داشت نگیرش. خیلی از ایرانیایی که الان دور و ورت می بینی که تو دانشگاه استاد شدن کثافت هایی بودن که با دورویی اعتماد حکومت و سیستم رو جلب کردن که بیان، پولشون رو گرفتن، زندگیشون رو اینجا روبراه کردن وبعد یه بیلاخ دادن به کشور و برنگشتن.

می گه:

ممنونم از کمکت، حتما می پرسم که بورس دولتی نداشته باشه.