از هر درخت که می‌خواهی، می‌ستان!

آمدم،  

کنارت گرفتم،  

کنار گرفتی.   

می‌گویی  

           «چند از این بالاهای پست؟  

           بالابلندی  

           حاصل نمی‌شود.  

           ما را  

                 دو تا باید شد.»

گفتم  

          «خَه!  

           علمها را  

                    -لاجَرَم-  

                             بحث باید.  

           امّا اینها را  

                        نباید.  

           این سخن را  

           نباید الّا تسلیم  

                               و بس!» 

 

حاصل: چو حق راضی شد، مَلِک روی به تو کرد. چو باغبان را به دست آوردی، باغ آنِ توست: از هر درخت که می‌خواهی، می‌ستان!

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد