مامان شنبه رفت ایران، البته هنوز نرسیده. بودنش عین برکت بود. خوشحالم که تونستم یه مدتی کنارش باشم. خوشحالم که خوشحال بود. مامان عزیز من. امیدوارم زیاد پیش بیاد که پیشش باشم.
مامان من یه پدیده است. می دونم همه‌ی مادرا به صورت غریزی بچه‌هاشون مهربونن ولی فرق مامان با خیلی مادرای دیگه اینه که دل‌پاکه و مهربون. بلندطبعه و بلندنظر. نه فقط با بچه‌هاش که یه عمل غریزیه بلکه با همه‌ی آدما.
آدمای زیادی مثل اون نیستن. مادرای مدّعی روشنفکری، تحصیل‌کرده، و اله و بله زیاد دیدم که ادعاشون کون فیل رو پاره می کنه ولی وقتی وقت امتحانشون می‌رسه می‌بینی که محدوده‌ی دیدشون به اطرافشون در حد یه مگس هم نیست. ولی مامان من بدون اینکه ادعایی داشته باشه باعث افتخاره. گنجیه که خیلی سعادت می‌خواد که بتونی بهش برخوری.
خیلی چیزا ازش به ارث بردم که بهشون افتخار می‌کنم، خیلی چیزا. دلتنگش می‌شم، خیلی! دوستش دارم، خیلی!
خوب
همه مامانا خوب هستند.
فقط نوع اونا فرق میکنه مثل همه گل ها که زیبا هستند.
البته من باکاکتوس مشکل دارم.
ولی خوب وقتی رفتم نمایشگاه کاکتوس نظرم عوض شد.
شاد باشی