به آن چیزِ اندک چندان اُنس داریم که به تو نمی‌توانیم پرداختن.

می‌گوید «خدای مرا چیزی عظیم بخشیده است و از خدای چیزی بزرگ یافته‌ام که بر آن واقف نشده‌اند اوّلیان و آخریان.»

ما می‌گوییم «خدای مرا چیزی اندک بخشیده است و به آن چیزِ اندک چندان اُنس داریم که به تو نمی‌توانیم پرداختن. تو می‌گویی مرا چیزی عطیم داده است و بر آن بُرهان نمی‌نمایی و من می‌گویم مرا چیزی اندک داده است و بُرهان نمی‌نمایم.»