مرا نیز با شما خوشتر که آنجا که مُلکی و مَنصَبی به من داده باشند. من
اگر به تبریز روم، آنجا جاهی شود عظیم. با شما نشستن خوشتر که آنجا. زیرا
کسی مرا جاه و مال میدهد و سخنِ من فهم نکند و در نیابد، چه خوش باشد؟ با
کسی خوش باشد که سخنِ من فهم میکند و در مییابد.
اکنون، چنین باید طلب و جُستنِ گرم - که از گرمی هیچ حجاب را زَهره نباشد که در پیش آید.