قدرِ درویش را ندانستند، بهانه آوردند که «اگر او را نمیآزردیم، فتنه میشد.» برای فاسقی، تا سیه رو نشود، صالحی بیگناه را برون کردند. لاجَرَم، نیک سپیدرو شدم، نیکنام شدم.