Persepolis - Broadway Theatre

فیلمی پر از خاطره‌ی تلخ، فیلمی حقیقی، فیلمی شرم‌آور، کاری بزرگ از مرجانه‌ی ساتراپی و وینسنت پاروناد

شام: Las Palapas Resort Grill

سالی برای مرگ

امسال سال عجیبی برایم خواهد بود. شاید سال مردن. خسته‌ام. خوشحالم که حالا همه خوشبختند و وامدار کسی نیستم.  آدمها برای زندگی آقریده می‌شوند اما کسانی هستند که فقط برای مرگ آفریده می‌شوند، من برای زندگی آفریده نشده بودم، طول کشید تا بفهمم.

 

Amati Quartet - Discovering The Great Britain

Amati Quartet in Residence
Marla Cole - violin
Evan Barber - violin
Geoff Cole- viola
Peter Hedlin - cello

Instruments owned by the University of Saskatchewan

Violin (1637) - Nicolo Amati III (1596-1684) (used as the first violin in the quartet)
Violin (1627) - Antonio Amati (1555-1640) & Hieronymus Amati (1556-1630) - “the Brothers Amati”
Viola (1607) - “the Brothers Amati”
Cello (1690) - Hieronymus Amati II (1649-1740)


 

Haiti: The untold story by Kevin Pina

روایت کوین پینا روزنامه نگار و مستندساز آمریکایی از هاییتی بعد از کودتا، سرنگونی و تبعید ژان برتراند آریستید و کشتار طرفداران او توسط نیروهای سازمان ملل متحد. توماس فیلم رو داد ببینم. لازم بود ببینم، بودن تحت تاثیر مدیای اینجا داشت دیدم رو محدود می‌کرد.

The Diving Bell and the Butterfly by Jean-Dominique Bauby

حکایت یک قفل شده - کسی که فقط به مدد رویایش می‌توان آن چیزی باشد که دوست دارد...

ادامه مطلب ...

مهم

امروز الیسون می‌گفت که دیشب که به کامپیوترش لاگ‌این کردم یادم رفته که لاگ‌آف کنم و یاهو مسنجرم باز بوده. بهش گفتم هروقت پیش اومد بننددش. به شوخی گفت نه می‌رم همه‌ی چیزات رو پاک می‌کنم. گفتم مشکلی نیست چیز مهمی اونجا ندارم. کمی مکث کردم و گفتم :

Actually I have nothing important

خودش و دیوید خندیدن، من هم خندیدم. هیچکس نفهمید که جدی گفتم. من دیگه هیچ چیز مهمی ندارم، حتی میشه زندگیم رو هم خرابتر از این کرد، هیچ اهمیتی نداره.

Master Series 6- TCU Place


Master Series 6 - March 8, 2008 Benefit Concert for Aids     


Special Guests: U of S Wind Orchestra & University Chorus


Wolfgang Amadeus Mozart - Requiem k.626
John Corrigliano - Symphony No. 1

نمونه‌ای از تعامل جامعه‌ی دینی و دموکراسی - ۲

به این سخنان کرزای دقت کنید:

هفته گذشته رئیس اداره ملی اطلاعات آمریکا به نمایندگان سنای آن کشور گفته بود که دولت حامد کرزی تنها بر ۳۰ درصد خاک افغانستان کنترل دارد و بقیه مناطق این کشور توسط طالبان و یا بزرگان محلی اداره می شود.

رئیس جمهور افغانستان در گفتگویی اختصاصی با بی بی سی، حاکمیت بزرگان محلی بر بخشهایی از این کشور را بخشی از حاکمیت دولتی توصیف کرد.

او معتقد است که حاکمیت بزرگان محلی برمناطقی از افغانستان خود نشانه ای از حاکمیت دولت مرکزی بر این مناطق است.

آقای کرزی گفت: "اگر حرف رئیس کل اداره اطلاعات امریکا این است که بزرگان قومی بر بسیاری از مناطق افغانستان حاکمیت دارند، این جای خوشحالی است. این کار اصل حکومت مردمسالار و مردمی است. حکومت قوی هم همین است."

آقای کرزی گفت مشکل غربیها در رابطه با افغانستان این است که آنان نمی توانند تفاوت میان بزرگان قومی و عالمان دینی با جنگ سالاران را درک کنند. در حالی که حکومت های قوی آنهایی اند که رابطه نزدیکی از طریق بزرگان محلی و عالمان دینی با مردم برقرار کنند.

دوباره بیانگر این موضوع است که در جوامع ایدئولوژیک دموکراسی جز از طریق تعامل عرف ملی و حکومت به دست نخواهد آمد. دموکراسی زاییده‌ی تعامل با عرف اجتماعی است.