Mowlana's sonnets (in his Great Book of Shams) that are remembered the most are those with the fast rhythms and short sentences that can make you dance without any music. So, for a Persian listener there is much more in them than their inspiring and spiritual messages; there is ecstasy, there is movement, there is elation.
During the last two decades, some young singers/musicians crossed the confining boundaries of the traditional Iranian music and used the fusion music to bring a new life to these sonnets. I personally believe this is the ultimate music that these sonnets have been dreaming of for centuries.
Among these singers is Mohsen Chavoshi and here is one of his greatest works based on one of Mowlana's sonnets. The song is called 'Connected'.
He's my life, don't beat him!
He's all mine, don't take him!
He is my water, my bread
There is no garden of hope like him.
Its trees and flowers, running waters,
red color of its apples and green color of its willows are all unique.
He is connected, he is perfect,
he is the flame in my heart, bring him here!
He's my life, don't beat him
He's all mine, don't take him
P.S. I will not be surprised if this sonnet was literally speaking of Shams and his sufferings whom wasn't favored by some of Rumi's pupils and disciples and what Mowlana was thinking of him.
اگر وسطش نامجو صداش در نمیومد اصلا چیز جالبی برای توجه نداشت. شعر مسخره ست و صدای این بابا یکنواخت و نشنیدنیه. بیشتر حرف می زنه تا بخونه.
انسانیت در حال آزمایش دادن این روزها تا اعتبار ارزشهای اخلاقی اون دیده بشن...
مدتهاست مطالعه ی شخصیت بازاریاب ها (فارغ از هر روشی فنسی که اسم خودشون رو بزارن،( marketing, sales, business development ) برام جالب شده به خاطر نوع کارم. به این نتیجه رسیدم اکثرشون آدمای کاملا پیچیده و دورو، شارلاتان، زیون بازی هستن که حاضرن هر دروغی بگن تا بتونن بفروشن.
اینکه حضورشون واسه بیزنس ها اساسیه چون آدمایی تو بازار هستن که به راحتی فریب ظاهر سازی و بازی های کلامی و شکلیشون رو می خورن چیزی رو تغییر نمی ده. کسانی که تعهد اخلاقی دارن تو این حرفه ها به سختی می تونن وارد یا حداقل موفق بشن چون نمی تونن دروغ بگن و ظاهرسازی کنن. شرط موفقیت نسبی این افراد اینه که کالای بسیار باارزشی برای فروش داشته باشن تا بی دورویی بفروشنش.
یه نکته ی جالب دیگه مربوط به کسایی که زمینه تکنیکال دارن و وارد کار مارکتینگ میشن. اینا اکثرا کسایی هستن که یا در زمینه ی فنی قوی نبودن یا همین جوری مدرکی گرفتن تا دل خودشون و بقیه رو خوش کنن. وقتی می بینن از لحاظ کاری یا مالی ارضا نمیشن میفتن دنبال یه کار مفت و بی دردسر مثل مارکتینگ و این حرفا و کنارش هم یه ام بی ای ای چیزی می گیرن که راضی تر بشن.
درس زندگی اینه که به هیچ سیلزمن یا مارکتر یا به قول قدیمی ها دلالی نمیشه اعتماد داشت. موجودات مریضی هستن خیلی هاشون که البته دنیای سرمایه داری به شدت بهشون نیاز داره.
دزفولی بودنش شوکه م کرد. اخیرا کارایی از جنوب میاد که مفهوم جنگ رو به تمامی تغییر دادن و هویت ضدجنگ اصیلی تعریف می کنن. بارها با این گریه کردم برای تمام عشق ها و تن های تکه تکه شده تو تباهی ای که ج ا برای همه آورد. دختره خیلی قشنگ می خونه و چه آهنگی هم ساخته.... هربار اون تیکه ی تکرارش رو گوش می کنم مو رو تنم راست میشه.
و حالا گروه انگلیسی شمس قیس بوکم نزدیک پنجاه هزار عضو داره و همه شون عاشقانه از شمس حرف می زنن. هر روز هم صدها نفر با شعف میان عضو میشن و صدها پست می فرستن و صدها کامنت می زارن.
از لحاظ عدد و رقمی ایده آله ولی از لحاظ کیفی داره نزدیک میشه به بیست سی درصد اون گروه ایده آلی که بهش فکر می کردم،
من خیلی دین ها به شمس دارم. این یکیش بود. یکی دیگه اش اینه که به همه بگم چقدر با بقیه فرق می کنه، چقدر بزرگه، چقدر دیوونه س، چقدر صریح و بی مبالاته، چقدر معمولیه و در عین اون چقدر عظمته. این کار خیلی سختیه واسه همه ای که عاشق مقدس کردن و ایده آل کردن آدمان کار خیلی سختیه، واسه آدمایی که قصدشون اینه که آدما رو تبدیل به گفته های بنری و کوت بکنن، خیلی سخته. ولی من بسیار امیدوارم.