این یکی از زیباترین، بدیع ترین، پرمفهوم ترین، دلنشین ترین و تکان دهنده ترین موسیقی - ویدیویی هاییه که دیدم. هر چی نگاش می کنم سیر نمی شم. اینکه تو چند دقیقه بتونی از درد و داغ به خنده و شادی، از کندی و ناامیدی به امید و شور، از بزرگسالی به کودکی گذر کنی بدون اینکه تناقضی ببینی، بدون اینکه دست اندازی حس کنی، بدون اینکه حتی فاصله ی دوری رو رفته باشی. هم بزرگسال باشی و هم کودک، این اثر رو بی نظیر می کنه.
یکی-بینی ایران بزرگسالی و خونه ی مادبزرگه ی خردسالی، اینکه دنیای کودکی و بزرگسالی چندان هم از هم دور نیستن اثر رو باز هم زیباتر می کنه.
چقده دلم تنگ شده واسه دیدن بچه های ایرانی، این صورت ها رو هر چی می بینم سیر نمی شم.
نگفتمت مرو آنجا که آشنات منم؟
در این سرای فنا چشمه حیات منم؟
نگفتمت که به نقش جهان مشو راضی؟
که نقش بند سراپرده ی رضات منم؟
نگفتمت که چو مرغان به سوی دام مرو؟
بیا که قوت پرواز و پر و پات منم؟
نگفتمت که تو را راه زنند و سرد کنند؟
که آتش و تپش و گرمی هوات منم؟
نگفتمت که صفت های زشت بر تو نهند؟
که گم کنی که سر چشمه بقات منم؟
اگر چراغ دلی، دان که ره کجا باشد.
وگر خدا صفتی، دان که کدخدات منم.
This is the end
Hold your breath and count to ten
Feel the earth move and then
Hear my heart burst again
For this is the end
I've drowned and dreamt this moment
So overdue I owe them
Swept away, I'm stolen
Let the sky fall
When it crumbles
We will stand tall
Face it all together
Let the sky fall
When it crumbles
We will stand tall
Face it all together
At skyfall
That skyfall
Skyfall is where we start
A thousand miles and poles apart
Where worlds collide and days are dark
You may have my number, you can take my name
But you'll never have my heart
Let the sky fall (let the sky fall)
When it crumbles (when it crumbles)
We will stand tall (we will stand tall)
Face it all together
Let the sky fall (let the sky fall)
When it crumbles (when it crumbles)
We will stand tall (we will stand tall)
Face it all together
At skyfall
[2x:]
(Let the sky fall
When it crumbles
We will stand tall)
Where you go I go
What you see I see
I know I'd never be me
Without the security
Of your loving arms
Keeping me from harm
Put your hand in my hand
And we'll stand
Let the sky fall (let the sky fall)
When it crumbles (when it crumbles)
We will stand tall (we will stand tall)
Face it all together
Let the sky fall (let the sky fall)
When it crumbles (when it crumbles)
We will stand tall (we will stand tall)
Face it all together
At skyfall
Let the sky fall
We will stand tall
At skyfall
Oh
اینکه نامجو دست از مسخره کردن خودش و ما برداشته جای بسی شادمانیه. استعدادی که داشت پای شعرای بی مایه ای که احمقانه ارزشگذاری کاذب می شد تلف می شد حالا برگشته و این چه ویدیوی خوبیه....
ای بداد من رسیده
تو روزای خود شکستن
ای چراغ مهربونی
تو شبای وحشت من
ای تبلور حقیقت
توی لحظه های تردید
تو شبو از من گرفتی
تو منو دادی به خورشید
اگه باشی یا نباشی
برای من تکیه گاهی
برای من که غریبم
تو رفیقی جون پناهی
یاور همیشه مومن
تو برو سفر سلامت
غم من نخور که دوری
برای من شده عادت
ناجی عاطفه ی من
شعرم از تو جون گرفته
رگ خشک بودن من
از تن تو خون گرفته
اگه مدیون تو باشم
اگه از تو باشه جونم
قدر اون لحظه نداره
که منو دادی نشونم
اگه مدیون تو باشم
اگه از تو باشه جونم
قدر اون لحظه نداره
که منو دادی نشونم
وقتی شب شب سفر بود
توی کوچه های وحشت
وقتی هر سایه کسی بود
واسه بردنم به ظلمت
وقتی هر ثانیه ی شب
تپش هراس من بود
وقتی زخم خنجر دوست
بهترین لباس من بود
تو با دست مهربونی
بتنم مرحم کشیدی
برام از روشنی گفتی
پرده شبو در یدی
یاور همیشه مومن
تو برو سفر سلامت
غم من نخور که دور ی
برای من شده عادت
ای طلوع اولین دوست
ای رفیق آخر من
بسلامت سفرت خوش
ای یگانه یاور من
مقصدت هرجا که باشه
هر جای د نیا که باشی
اونور مرز شقایق
پشت لحظه ها که باشی
خاطرت باشه که قلبت
سپر بلای من بود
تنها دست تو رفیق
دست بی ریای من بود
یاور همیشه مومن
تو برو سفر سلامت
غم من نخور که دوری
برای من شده عادت
گر تیغ بارد در کوی آن ماه
گردن نهادیم الحکم لله
آیین تقوا ما نیز دانیم
لیکن چه چاره با بخت گمراه
من رند و عاشق در موسم گل
آنگه توبه؟ استغفرالله
ما شیخ و واعظ کمتر شناسیم
یا جام باده یا قصه کوتاه!
الصب مر و العمر فان
یا لیت شعری حتام القاه
مهر تو عکسی، بر ما نیفکند
آیینه رویا! آه از دلت آه
حافظ چه نالی گر وصل خواهی
خون بایدت خورد، در گاه و بیگاه
این روزا دارم مستاصلانه دنبال یه چیز جدید می گردم، یه چیز تازه...