امسال من!

چیزی تا پایان این سال نمونده، می دونم امسال یکی از مهمترین سالهای زندگیم بوده. پر از اتفاق، پر از حادثه و پر از رشد. پر از پی بردن به ضعف هام و پر از شناختن خودم و دیگران. چند روزه به این فکر می کنم که آیا می تونم لیستشون کنم یا نه. سخته ولی باید بشه. این روزها هی این لیست رو کامل تر خواهم کرد. 

- امسال فهمیدم که تصمیمی که چندین سال قبل گرفتم و به خاطر اینکه به خاطر ادعاهای طرف مقابل همیشه فکر می کردم ممکنه اشتباه باشه درست بوده. فهمیدم که فداکارانه ترین و عاشقانه ترین تصمیم زندگیم رو گرفتم. شاید خیلی دیر بود، سالها به خاطر این تصمیم مثل مار به خودم می پیچیدم، اما وقتی خبر رو شنیدم فهمیدم چقدر درست فکر می کردم. من یک بهانه بودم نه یه عشق! 

- امسال فهمیدم که آدمایی هستن که می تونن کثیف ترین بشن، تمام وجودشون رو لجن بگیره و خودشون فکر کنن که بهترینن و بوی عطر و گلاب می دن. امسال مفهوم سقوط رو تا قهقرا بدون اینکه بفهمی فهمیدم. 

- امسال تمام تلاشم این شد که بفهمم آدما چطور تغییر می کنن و پلشت می شن. آدما فقط دیگران نبودن! من هم بودم! و خیلی یاد گرفتم که نزارم بد شم. امسال به خوبی و پاکیم ایمان آوردم. امسال فهمیدم من از معدود کسایی هستم که بدیهاش رو می فهمه، می شناسه و ارزیابی می کنه و بهمین دلیله که از پاکترین و سالمترین آدمام. امسال به خودم افتخار کردم چون تونستم خودم، بدیهام و خوبیهام رو بشناسم. 

- امسال فهمیدم زندگیم با عشق تعریف شده نه با هوس! امسال فهمیدم که عاشق تر از پیشم.

- امسال با تفکر انتقادی آشنا شدم و این زندگیم رو تغییر داد. امسال من مهرداد دیگری بودم. 

- امسال همه‌ی مرزها رو شکستم و پرواز کردم. مرزهای تنگ نظرانه و احمقانه‌ی نژادی، مالی- طبقاتی، دینی، چهره‌ی ظاهری. اگه تو این جامعه نبودم این اتفاق نمی افتاد ولی خوشحالم که از خیلی خیلی اندک آدمایی بودم که این رو درک کردم. امسال دنیاهای بزرگی رو شناختم. دنیای دوست داشتن بی هیچ بهانه ای!  

- امسال هنر رو شناختم و ورزش رو! با نگاهی بسیار ساده و عمیق شناختمشون، بدون هیچ ارزشگذاری جلف و احمقانه. امسال موسیقی، نمایش، فیلم، نقاشی .... اعضای خونواده م شدن.  

- امسال از پوسته‌ی یه ایرانی تنگ نظر بیرون اومدم  و شهروند جهان شدم.

- امسال خیلی درد کشیدم، تمام وجودم پر از درد شد. امسال ده ها سال به مرگ نزدیکتر شدم.