دینداری

شاید این نتیجه‌ای بود که باید زودتر بهش می رسیدم ولی هیچ وقت نتونسته بودم با پوست و خونم به این شکل حسش کنم. ارزش الان گفتنش خیلی بیشتر از سابقه چون بهش ایمان دارم. 

واقعیت اینه که آدمایی که ادعای دیندار بودنی بیش از اندازه دارن (کلمه‌ی مبهمیه می دونم ولی حداقل خودم می دونم بیش از اندازه یعنی چی) باید (آره باید و همینه که این مطلب رو اهمیت می کنه) به یکی از دلایل زیر باشه: 

- به عنوان پوششی استفاده ‌ش می کنن تا فسادی رو پنهان کنن. این فساد می تونه از هر نوعی باشه: اخلاقی، مالی و ... 

- به عنوان وسیله‌ای برای رسیدن به چیزی ازش استفاده می کنن. این چیز می تونه هر چیزی باشه: پول، مقام، شهرت یا شهوت یا ... 

- دارای مشکلات عمیق روحی هستن و از اون به عنوان نوعی مخدر استفاده می کنن.