آن مانع‌ها پیش آمد، دانستیم که آن از طرفِ او نیست.

هُمام‌الدّین کو؟ اوّل هر که در نظرِ آدمی خوش می‌آید، بر همان می‌مانَد. اگر چه در میان مانع می‌آید، همان نظر آن مانع‌ها را بر می‌گیرد. و هر که در اوّل‌نظر خوش نمی‌نماید، بر عکسِ آن. چنان که آن‌روز بر بالا می‌آمد، چه خوشم می‌آمد آن نیاز و اخلاص که از رویِ او فرو می‌آمد - سیر نمی‌شدم از نظر. آن مانع‌ها پیش آمد، دانستیم که آن از طرفِ دیگران است، از طرفِ او نیست.

عاقبت، آن دفع شود، الّا آن که روزگاری می‌رود. اگر بداند آن‌کس که در آن روزگار رفتن از او چه فوت می‌شود!