اندرونِ محمود همه اَیاز است، اندرونِ ایاز همه محمود. نامیست که دو افتاده است. سخن آن است که نظر در اندرونِ ایشان کنی.
گفت «نظر کردن سخن باشد؟ هیچکس گفته باشد که نظر سخن باشد؟»
گفتم «آری - مُرید اوست و مُراد این است. مُرادِ محض است.»
گفت «با تو فایده نیست. رسوام کردی. نه اندرون رها کردی، نه بیرون.»