این روزا ماجراهای شورشای انگلیس که پیش اومده بیانگر آتش زیر خاکستریه که زروق و برق کاپیتابیسم غربی روش رو پوشونده و بهش مجالی برای بروز نمیده. رسانه های غربی همون ادبیاتی رو برای توصیف شورش استفاده می کنن که رسانه های کشورهای استبدادی باستفاده می کنن. کمتر کسی به ریشه یابی مسئله می پردازه. این مسئله ریشه های عمیقی در اقتصاد سرمایه داری غرب و رفتار اجتماعی نژادپرستانه و طبقاتی غرب داره که مسلما با ادامه بحران اقتصادی غرب که ظاهرا تو سراشیبی افتاده دامنه های گسترده تری پیدا خواهد کرد.
از همه ی اینا دردناکتر اینه که مدعیان آزادیخواهی ایرانی سعی می کنن یا چشمشون رو به این شورش های اجتماعی که اتفاقا بار معنایی بالایی دارن ببندن یا اینکه بدتر با استفاده از همون ادبیات رسانه ای غرب اونها رو اوباش بدونن. این دقیقا همون ادبیاتیه که دولت هایی مثل ایران و سوریه و بحرین و چین و کره و ... برای توصیف مخالفینشون استفاده می کنن. مدعیان آزادیخواه ایرانی اکثرا خیلی بیغ تر یا فرصت طلب تر از اینن که بتونن سرشون رو از آخور رسانه های غربی بیرون بیارن.