در عشق سلیمانی من همدم مرغانم | هم عشق پری دارم هم مرد پری خوانم | |
| هر کس که پری خوتر در شیشه کنم زودتر | برخوانم افسونش حراقه بجنبانم | |
| زین واقعه مدهوشم باهوشم و بی‌هوشم | هم ناطق و خاموشم هم لوح خموشانم | |
| فریاد که آن مریم رنگی دگر است این دم | فریاد کز این حالت فریاد نمی‌دانم | |
| زان رنگ چه بی‌رنگم زان طره چو آونگم | زان شمع چو پروانه یا رب چه پریشانم | |
| گفتم که مها جانی امروز دگر سانی | گفتا که بر او منگر از دیده انسانم | |
| ای خواجه اگر مردی تشویش چه آوردی | کز آتش حرص تو پردود شود جانم | |
| یا عاشق شیدا شو یا از بر ما واشو | در پرده میا با خود تا پرده نگردانم | |
| هم خونم و هم شیرم هم طفلم و هم پیرم | هم چاکر و هم میرم هم اینم و هم آنم | |
| هم شمس شکرریزم هم خطه تبریزم | هم ساقی و هم مستم هم شهره و پنهانم |