شوپنهاور و معمای زندگی ١ –- این گربه ی وحشی!

آرتور شوپنهاور را به دلیل شکل و نوع نگاهش توی همین عکسی که می بینید گربه ی وحشی می نامند. شبیه است نیست؟

اول کلام اینکه اگر فقط دنبال خوش بینی و حرفهای مثبت هستید و از جمله عزیزانی هستید که پی انرژی و محرک های انگیزشی برای زندگی شانند بهتر است دست از این گربه ی وحشی بردارید و دنبال زندگی خوش و خرمتان و کلی فیلسوف گل و بلبل دیگر بروید.

اما اگر از بردن کل زندگی و فلسفه ی آن زیر تیغ جراحی عقل نمی ترسید و شجاعت دانشمندانه را در درک و فهم آن می ستایید او را در لیستتان یا بهتر بگویم اول آن بگذارید چون شوپنهاور، کارش این است که ته و توی زندگی را برایتان در بیاورد، آن را مثل یک ساعت بگذارد جلویتان، پشتش را برایتان باز کند و چرخ دنده هایش را نشانتان دهد تا ببینید چطور کار می کند و موتور پشتش چیست و البته بی اینکه بخواهد برایتان شکلات پیچش کند. به دلیل همین کادوپیچ نکردن به اشتباه او را فیلسوف بدبین خوانده اند، اما او فقط واقع بین است و آنقدر شجاعت دارد که برایش مهم نباشد من و شما دلمان چه می خواهد.

یک چیز دیگر! اگر از آنهایی هستید که دنبال اینید که در زندگی شخصی بزرگان مشکلی پیدا کنید که بزنید زیر افکار بلندشان و بگذاریدشان کنار، بگذارید همین اول کار پنبه ی شوپنهاور عزیزم را برایتان بزنم تا تکلیقتان با او روشن شود.

او منزوی است و بدسلوک. کلی فوبیا و ترس دارد. از بیماری واگیردار وحشت وسواس گونه دارد. از آتش سوزی نیز به شدت می ترسد. نگرانی های دیوانه واری همچون ترس از زنده به گور شدن دارد و به خرافات و احضار روح و انرژی درمانی اعتقاد دارد. شکم پرست است و خوش خوراک. پیرتر که می شود با خودش حرف می زند و به سلام دیگران اعتنا نمی کند. دیوانگی و جنون در خانواده اش موروثی است. با مادرش سر نساز دارد و شاید همین منبع بدبینی اش به زنان است.

اگر این بدگویی ها ها باعث نشده از دانستن نظر او درباره ی اینکه کل ماشین زندگی چطور کار می کند صرفنظر کنید، تبریک می گویم چون یکی از بزرگترین فلاسفه ی جهان را به قصه های صد تا یک غاز نفروخته اید.

اگر همراه بمانید از قسمت بعد به زبان ساده می بینیم که حرف حساب آرتور خان درباره ی زندگی چیست.